zaterdag 30 juni 2012

Extreme baking!

... bakt!

Cupcakes voor 370 personen. Vanuit een mini-keukentje. Dat doe je zo:

Belachelijk veel beslag maken (gelukkig ben ik in het bezit van een goeie mixer!)...


Bakken, bakken, bakken...


Decoreren...


Decoreren...


Sorteren en in doosjes doen...
(met dank aan manlief voor het in elkaar zetten van de doosjes)


Et voila!


En oja, de bruidstaart. Hier kunnen ongeveer 72 personen van eten. En alles: NOTENVRIJ!


En het kindje moest zichzelf twee dagen lang vermaken...


Gelukkig kan ze heel goed -alleen!- buiten spelen!


Even voor alle lijstjesmensen (waartoe ik zelf behoor):

Voor deze taart en cupcakes heb ik verbruikt:
*4,6 kilo bloem
*4,6 kilo suiker
*6,8 kilo boter
*92 eieren
*3 potten jam
*2 bussen poedersuiker
*een paar vanillestokjes
*ruim drie kilo rolfondant
*370 baking cups
*1 rol bakpapier
*1 rol plastic folie
*90 sterretjes van suikerwerk
*62  grote zilveren pillen en ongeveer 20 kleintjes
*1 zakje minimarshmellows
*1 busje strooihartjes
*1 busje sprinkles
*plantaardig vet (paar eetlepels) voor het uitrollen van de fondant

donderdag 21 juni 2012

Als het aan de kat lag...

...vindt
...kookt

Sinds kort komt er een reclamespot op tv waarin een kattenbezitster vertelt dat haar kat Timmie 'nu ook met vriendjes uit de buurt eet'. Dat is dus hip? Dat je kat met vriendjes uit de buurt eet?
Persoonlijk heb ik het niet zo op katten en eigenlijk al helemaal niet op mensen die de term 'eten met vrienden' dagelijks uit hun mond laten rollen. Die dan bij hun riante eethoek staan, over de tafel wrijven en zeggen: "Nou, en hier eten we dan regelmatig met vrienden". Want in werkelijkheid wordt er vaker met het gezin (of delen van het gezin) gegeten, dan met vrienden. Maar dat zeg je dan niet. Nee, dat is te normaal, te dagelijks.

Zelf eet ik het vaakst met mijn dochtertje samen. Wat dan inhoudt dat ik haar eten geef en daarna zelf eet. Dus eigenlijk is het niet 'samen eten', maar 'enigszins tegelijk eten'. Dat gaat meestal goed, maar soms ook zo:

Dit was couscous met tomaat en courgette

Terug naar het 'eten met vrienden'-punt. Dat doe ik ook wel, soms. Het loopt meestal uit de hand bij mij. Dan heb ik teveel ideeën en teveel leuke nieuwigheidjes in m'n hoofd en dan krijg je bijvoorbeeld een dessert als hieronder.


Le grand dessert! Van links naar rechts: geitenkaas met een balsamico-uitje, crème brulee met zoethout, trekdropijs, bloedsinaasappel-earlgrey-gelei met gemberroom, pure chocoladeganache met fivespice en amandel, mango met gerookte thee-yoghurt en witte chocoladecake met knettersnoep.

De bedoeling was/is om ook echt van links naar rechts te eten. Het kaasdessert komt dan direct na het hoofdgerecht. Crème brulee met zoethout en trekdropijs is een duo en komt van hier. Het duo valt vrij zwaar (kleine porties!), vandaar dat ik daarna een frisse gelei van bloedsinaasappel en earl grey thee serveer. Dan komt er weer een iets zwaarder dessert: pure chocoladeganache. De mango daarna frist weer op. Het witte chocoladecakeje met knettersnoep kan ook prima mee door naar de koffie. Voilà!

vrijdag 1 juni 2012

Present time!

... geeft!
... maakt!

Voor mij loopt mei (hihi!) over van de verjaardagen. Ik begin altijd op tijd met bedenken wat ik voor cadeautjes wil geven. Het is zelfs zo dat ik sinds dit jaar een pagina in m'n agenda gereserveerd heb voor cadeau-ideeën.

Je kent dat vast wel. Dat je een half jaar voor een verjaardag denkt: dat is het ideale cadeau voor diegene. Dan komt de verjaardag dichterbij en weet je niet meer wat je wilde geven. Nou, ik schrijf die ingevingen nu -meestal- op. Zo krijgt je oom niet ieder jaar een bierpakket en die ene vriendin niet ieder jaar een boek over tarotkaarten, omdat ze ooit gezegd heeft daar wel interesse in te hebben.

Hieronder een paar leuke cadeau-ideeën. Ik heb er nog zo'n tweehonderd meer (haha!), maar je moet niet alles ineens prijsgeven he.


Zelfgemaakt doet het altijd goed. Het is niet per se een persoonlijk cadeautje -veel mensen vinden koekjes lekker- maar je laat wel zien dat je werk hebt gemaakt van je cadeautje. En een leuke verpakking natuurlijk! Ook dat maakt het attenter. Al is het maar een klein lintje.

Homemade cookies: altijd goed!

Een tijdschrift is vergankelijk en dat maakt het een prima cadeau. Sommige mensen bewaren ze, anderen gooien ze na het lezen weg... Het maakt niet uit. Ik bedoel, het is geen vaas die je steeds neer moeten zetten als de gever ervan op bezoek komt. En het is divers; uit een tijdschrift haal je altijd wel iets (een idee, een webadres, een visie, etcetera).

In dit geval zat er een kaart bij met daarop de aankondiging
 van een mini-abonnement op het desbetreffende tijdschrift

Heel persoonlijk kan ook. Deze stoffen harten zijn gemaakt van oude kleding van degene die het hart kreeg. Het heeft dan niks met hobby's of interesses te maken, maar persoonlijk is het wel.

Hart, gemaakt van een oud shirt van de jarige
Zelfde idee (deze keer was het een oude jurk, ook van de jarige)

Eetbaar/drinkbaar, maar niet zelf gemaakt. Het is een beetje hetzelfde als met een tijdschrift; je gebruikt het toch wel. Ook al lust je de thee niet, je krijgt ook wel eens visite die 'm wel drinkt, toch? Het is niet superpersoonlijk, maar prima voor iemand die je niet goed kent of als een kleine attentie.

In de take away-box zit luxe thee